6. Belangenverstrengeling en borstimplantaten
Ware het niet dat ik zelf slachtoffer van deze praktijken met siliconen borstimplantaten was geworden ben, dan leek het alsof het een filmscript was, een misdaadfilm.
Jean Claude Mas de voormalige eigenaar van PIP Poly Implant Prothese, kreeg 4 jaar gevangenisstraf vanwege zijn fraude met ‘zogenaamde’ industriële gel in siliconen implantaten in Frankrijk. Hij was niet de enige die het niet zo nauw nam met eerlijkheid. Donald McGhan ‘de godfather’ van siliconen borstimplantaten ‘McGhan’, (voorganger van Allergan, Inamed en Medicor) kreeg eerder al 10 jaar celstraf. Donald McGhan had ook een rol in de PIP affaire. Hij probeerde de PIP zoutwater implantaten in Amerika te slijten. In 2000 promootte P. O’Leary, CEO bij Don McGhans Medicor, tijdens een hearing bij de FDA de PIP zoutwatergevulde borstimplantaten. Heel kort is McGhan ook eigenaar geweest van Eurosilicone, Sebbin en Nagor, maar viel uiteindelijk door de mand doordat hij deze bedrijven gefinancierd had met een ‘Ponzi scheme’. (Fraude met miljoenen en vele gedupeerden). Hij kreeg hier in 2009 een 10 jarige gevangenissstraf voor. Al eerder eind jaren 1990 waren er al verdachte omstandigheden rondom bedrijven van McGhan.
Conflicts of interest siliconen borstimplantaten
Belangenverstrengelingen oftewel Conflicts of Interest hoeven niet altijd te betekenen dat de wetenschap ‘biased’ (verstoord) is. Industrie heeft wetenschap nodig en wetenschap industrie. Het wordt een ander verhaal als je als patiënt een duidelijke patroon gaat zien.
De literatuur van borstimplantaten is verwarrend. Waar de ene wetenschap sprak over fatale gevolgen van stoffen (bij muizen), leek andere wetenschap niets te vinden.
Hoe kan het dat het lijkt alsof er twee kampen zijn? met name in de wetenschap die bepalend was voor de veiligheid. Wetenschap tot 2006. Wij doken dieper in de materie en vonden al snel antwoorden op vragen zoals:
Welke soort wetenschap werd vaak geciteerd door fabrikanten en plastisch chirurgie?
Wie waren de wetenschappers die bijna nooit ‘iets’ vonden. No association; no evidence?
Welke namen kwamen er veelvuldig voor, vooral als het om kritiek ging?
We vonden vele aanwijzingen,’ bijvoorbeeld onderstaand stuk uit een boek van Prof. Sheldon Krimsky (2003): “Science in the Private Interest: Has the Lure of Profits Corrupted Biomedical Research?”
Een aantal wetenschappers stonden bekend als to-go-to wetenschappers van fabrikanten van chemicaliën. Enkele voorbeelden uit de borstimplantatenindustrie:
Dennis Paustenbach: uit zijn eigen cv:
Evaluation of the safety of silicone breast implants (SBI) (Columbus, OH). In 1997-1998, conducted an evaluation of the toxicology information, medical literature,epidemiology, case reports, biomaterials information, and related materials to assess thesafety of humans of using SBI. SBI were used by plastic surgeons throughout the world for physical enhancement from about 1964 to 1984. Ook nog recenter 2016 was hij co-auteur van een artikel over meer ‘gebrekkige medische hulpmiddelen’
Rechtzaak borstimplantaten
Deze wetenschapper was niet direct zichtbaar in de literatuur van borstimplantaten maar speelde vooral een rol bij de rechtszaak in Amerika.
Er zijn vele artikelen te vinden (o.a. hier) die schreven over de belangenverstrengelingen van Paustenbach. Ook deze site publiceerde in 2016 het volgende artikel: “Ford spendeert 40 miljoen dollar aan hervorming asbest wetenschap” met weer een rol hierin voor Pausenbach. Truth Tobacco Documents toont 347 hits op zijn naam.
International Epidemiology Institute (IEI); Eigenaar: JK McLaughlin (ruim 70 studies borstimplantaten)
mclaughlin-JK-breast-implants-SearchLees met name onderstaande alinea’s van de Environmental Health Trust site: IEI has consistently supported industry and is often funded to research health effects, by funds from the same companies that created the product or exposure being investigated. In 2007, the American Journal of Industrial Medicine published an article by Dr. Lennart Hardell, who documents the conflicts of interest and connections to the cellphone industry of the privately-owned IEI. IEI’s pro-industry stance is well known, and IEI scientists have put forth years of “documentation” that supports the “no proof of harm” stance claimed by various industries—such as with the herbicide glyphosate, breast implants, menthol cigarettes, uranium mining, and others. Until October 15, 2000, IEI listed “Corporate Counseling” and “Litigation Support” among the list of services published on its website.
Dit schreef Environment Health Trust over IEI:
The study was conducted by the industry-friendly International Epidemiology Institute (IEI) known as an industry defense firm as IEI studies were funded by an industry making a product, found “no” or “unclear” evidence of a problem and were used in legal battles.
Studies, onderzoekers en borstimplantaten
Een aantal studies vonden plaats in het Karolinska Instituut in Zweden. Ik kon het verband niet leggen met de Amerikaanse onderzoekers totdat ik stuitte op het boek “Forskning Till Salu”, En Granskning av Karolinska Institutets Dolda Agenda vertaald: “Onderzoek te koop”, Karolinksa instituuts verborgen agenda. Hierin staat een alinea over Adami H.O. een bekende in de epidemiologie die vaak werkte voor McLaughlins International Epidemiology Institute, net zoals Lipworth, Blot, Boice en Nyren.
De schrijver van het boek ‘Forskning Till Salu’ Johan Thyberg is hoogleraar cel- en moleculaire biologie aan het departement Cel- en Wetenschappelijk Onderzoek moleculaire biologie aan het Karolinska Instituut. Daar studeerde hij medicijnen en promoveerde hij en werd universitair hoofddocent. In 1999 werd hij benoemd tot hoogleraar. Hij is meer dan 40 jaar werkzaam geweest bij het Karolinska. Hij moet dus weten waar hij het over heeft schijft Pia Hellertz (Prof. universiteit Sweden). In 2003 las hij een boek, “Science in the private interest” van een Amerikaanse onderzoeker Sheldon Krimsky over de belangenverstrengelingen van wetenschap in Amerika en ging onderzoeken hoe het in het Karolinska ging. Hij was geschokt door hetgeen hij ontdekte. Deze inzichten leidden tot kritische artikelen en boeken.
Overigens in het boek van Sheldon Krimsky wordt ook aandacht besteed aan belangenverstrengeling van een van de ‘experts’ van het rechtszaak-panel (verhoor reumatoloog) Tugwell.
Opvallend was dat de naam McLaughlin ook opdook tijdens de PIP crisis. De EU commissie had het SCENIHR opdracht gegeven om onderzoek te doen naar de veiligheid/gevaren van de PIP implantaten. McLaughlin was ingeroepen/ aangemeld als extern expert. Wetenschappers moeten altijd een declaratie van COI tekenen wanneer ze deelnemen aan een consultatie.
McLaughlin had deze declaratie niet ondertekend. Ik kreeg tijdens telefonisch contact met de EU commissie te horen dat het vanwege ‘spoed’ iets anders verlopen was dan normaal.
In 2015 schreef het IARC panel het volgende over epidemiologische studies
Some critics also argue that small or nonexistent health risks are unjustifiably highlighted and hyped by researchers who have a vested interest in continued research funding and the need to publish to benefit their careers (Boffetta et al. 2008; Kabat 2008; McLaughlin et al. 2010, 2011; Taubes 1995
Recente reacties