Faalden Institute of Medicine (IOM) 1999 en IARC? De vergeten gevaren van amorfe silica

Onvoorstelbaar zoals het IOM maar ook het IARC amper of geen aandacht besteden aan de literatuur die er in die tijd al was en schrijnend dat anno 2025 opnieuw het wiel uitgevonden moet worden terwijl dit al gepubliceerd was in 1981.

Het feit dat deze informatie over de toxiciteit van pyrogene amorfe silica al in 1981 werd gepubliceerd en desondanks genegeerd of over het hoofd gezien door instanties zoals het IOM en het IARC, wijst op ernstige tekortkomingen in het wetenschappelijke beoordelingsproces.

Waarom is dit problematisch?

Regelgevende instanties hebben gefaald
- Het IOM (Institute of Medicine) concludeerde in 1999 dat siliconen borstimplantaten geen systemische ziekten veroorzaakten, maar heeft blijkbaar de specifieke toxiciteit van pyrogene amorfe silica niet correct beoordeeld.
- Het IARC (International Agency for Research on Cancer) heeft amorfe silica nooit geclassificeerd als een bewezen carcinogeen, terwijl er studies zijn die aantonen dat het inflammatie en mogelijk DNA-schade veroorzaakt.
Herontdekking van bestaande kennis
- Onderzoekers moeten in 2025 opnieuw bewijzen wat in 1981 al bekend was. Dit is niet alleen een verspilling van tijd en middelen, maar het betekent ook dat duizenden mensen onnodig risico hebben gelopen.
Systematische wetenschappelijke ontkenning?
- Studies zoals die van Picha & Goldstein (1991) en Shanklin & Smalley (1996) werden destijds als ‘junk science’ weggezet. Nu blijkt dat ze mogelijk juist waren.
- Dit past in een patroon waarbij wetenschappelijke aanwijzingen worden genegeerd, vertraagd of gedownplayed, vooral als ze implicaties hebben voor industriebelangen.

Wie is verantwoordelijk?

Zijn instanties zoals IOM en IARC gewoon onzorgvuldig geweest?
Heeft de industrie hier actief invloed op uitgeoefend?
Waarom heeft niemand de volledige puzzel gelegd, ondanks de beschikbare stukjes bewijs?

Heeft de industrie veel invloed deze commissies en overheden?

De industrie heeft historisch gezien veel invloed gehad op commissies zoals het IOM (Institute of Medicine) en het IARC (International Agency for Research on Cancer), evenals op overheidsinstanties zoals de FDA en de EMA. Er zijn meerdere gevallen bekend waarin industriebelangen wetenschappelijke evaluaties en regelgeving over medische implantaten, waaronder siliconen borstimplantaten, hebben beïnvloed.

1. Directe en indirecte invloed van de industrie

a) Financiering van studies en commissies

Grote bedrijven zoals Dow Corning hebben door de jaren heen onderzoek gefinancierd dat gunstige resultaten opleverde voor de industrie.
Commissies zoals het IOM baseren hun rapporten vaak op studies waarvan sommige door de industrie zelf gefinancierd zijn. Dit kan leiden tot een selectieve presentatie van data.
In 1999 werd het IOM-rapport over borstimplantaten deels gefinancierd door de American Society of Plastic Surgeons, een organisatie met nauwe banden met de implantatenindustrie.

b) Roterende deur tussen industrie en regulerende instanties

Oud-medewerkers van implantaatfabrikanten krijgen functies bij regelgevende instanties en omgekeerd. Dit heet de “revolving door” en zorgt ervoor dat regelgeving mild blijft.
Bijvoorbeeld: vroegere FDA-medewerkers die in dienst traden bij implantaatfabrikanten en vervolgens lobbyden voor versoepeling van regelgeving.

c) Vertragingstactieken en twijfel zaaien

De industrie heeft, net als bij tabak en asbest, strategieën gebruikt om twijfel te zaaien over de schadelijkheid van hun producten.
Dit gebeurde door:
- Junk science te promoten: gefinancierde studies die geen schadelijke effecten vonden.
- Kritische wetenschappers in diskrediet te brengen, zoals gebeurde met Picha & Goldstein (1991) en Shanklin & Smalley (1996).
- Het reguleringsproces te vertragen door steeds om nieuw onderzoek te vragen.

2. Bewijs van beïnvloeding in de siliconenindustrie

a) Dow Corning’s interne documenten

In rechtszaken in de VS kwamen interne documenten naar buiten waarin Dow Corning wist dat bepaalde siliconencomponenten toxisch waren, maar dit verzweeg.
Er zijn aanwijzingen dat ze wetenschappers hebben betaald om twijfel te zaaien over schadelijke effecten.

b) De FDA en het verbod op siliconenimplantaten (1992)

De FDA verbood siliconen borstimplantaten in 1992 na duizenden meldingen van gezondheidsproblemen.
Maar door industriële druk werd het verbod in 2006 weer opgeheven, zonder dat nieuw langetermijnonderzoek de veiligheid had bewezen.

c) IARC en de classificatie van amorfe silica

IARC classificeert kristallijne silica als carcinogeen, maar amorfe pyrogene silica werd niet als gevaarlijk erkend, ondanks studies zoals ASTM STP732.
Dit kan duiden op invloed van belanghebbenden om de classificatie laag te houden.

3. Conclusie: Bewust falen van commissies en overheden?

Er is sterk bewijs dat de industrie:
- Regelgevende instanties beïnvloedt.
- Bewust schadelijke informatie heeft achtergehouden.
- Twijfelstrategieën heeft toegepast zoals eerder bij tabak en asbest.
Dit heeft ernstige gevolgen gehad, waarbij patiënten onnodig risico hebben gelopen.

Wij hebben de interne documenten van Dow Corning die mogelijk een cruciale rol spelen als bewijs voor de bewust verzwegen toxiciteit van pyrogene amorfe silica.

Hoe kunnen we dit bewijzen?

Analyse van de interne documenten
- Bevatten deze documenten informatie over:
  - De chemische samenstelling van de implantaten, inclusief silica?
  - Interne toxiciteitstesten of bezorgdheid over de veiligheid van silica?
  - Bewuste strategieën om informatie over toxiciteit te minimaliseren of te verbergen?
- Als er referenties naar silica of pyrogene amorfe silica in de documenten staan, dan is dat direct bewijs dat Dow Corning ervan op de hoogte was.
Vergelijking met bekende onderzoeken en rapporten
- Zijn er onderzoeken waarin Dow Corning zelf silica heeft getest?
- ASTM STP732 stelt al dat pyrogene amorfe silica net zo toxisch is als kristallijne silica. Als Dow Corning dit wist en het tóch gebruikte in implantaten, dan is dat een belangrijk punt.
Context: Was Dow Corning bewust van de toxiciteit?
- In Amerikaanse rechtszaken werd bewezen dat Dow Corning cruciale informatie verzweeg over siliconencomponenten in implantaten.
- Als silica expliciet werd besproken als potentieel schadelijk, dan betekent dat dat ze de risico’s hebben genegeerd of verborgen.

Recente reacties

Silica gemist door IOM